วันพุธที่ 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

แขกขายผ้า กับ แม่ค้าขายเสื้อ

สำหรับประเด็นเมื่อวานที่โพสไปใน Facebook เรื่องแขกขายผ้า กับ แม่ค้าขายเสื้อ วันนี้จะมาเล่าความไม่ซื่อให้อ่านกันนะค่ะ ส่วนคนไหนอ่านแล้วจะว่าเราโง่ที่โดนหลอกก็ไม่ว่ากันค่ะ

ร้านผ้าพหุรัต 
- ไปเจอร้านหนึ่ง ลายสวยถูกใจ เจ้าของบอกผ้าไหมอิตาลีพิมลาย (รู้อยู้แล้วว่าที่อิตาลีไม่มีผ้าไหม แต่ไม่รู้ทำไมเรียกผ้าไหม) สีไม่ตกนะ เราก็ดูเออว่ะ สีสวย ลองดึงผ้าดูตึงๆ เพื่อเช็คว่าลายจะแตกไหม ไม่แตกจริงๆ ก็เลยเอามา พอมาตัดยังไม่ทันได้ซักเลยค่ะ แค่รีดกลีบผ้า ลายที่มันพิมละลายเละหมดเลยบอก

ดูดีๆตรงกลางจะเห็นวิญญาณของหมึกผีอยู่ค่ะ หนูปวดใจค่ะ!
แถมมุมผ้ามีตำหนิลายที่มันปริ้นทับกันมา เหนียวเหมือนสีไม่แห้งด้วยค่ะ พอเห็นผ้ามีตำหนิแม่ค้าก็ต้องใจหายสิค่ะ ขาดทุนแน่ๆ ตายๆๆๆ ชีวิตแม่ค้าหน้าใหม่ต้องมาเจออะไรเยี่ยงนี่

-  พ่อค้าแบบขายของหวังวันเดียวรวยเลย พวกตั้งราคาตามใจฉัน วันนี้ราคาหนึ่ง อีกวันราคาหนึ่ง คือเราเอามาตัดขายตัวแรกเราก็จะตั้งราคาไว้ พอเรากลับไปจะเอาของเพิ่ม ขึ้นราคาบอกว่าราคานี้อยู่แล้ว วินาทีที่ได้ยินคำนั้น อยากจะพูดกับเขาว่า "สวดมนต์เยอะๆนะจะได้ไม่ต้องลงนรก" คือถ้าบอกตรงๆราคาขึ้นเราก็รับได้นะ ฮืม.......หลังจากนั้นร้านนี้ก็จะไม่มีวันได้เงินจากเราอีกเลย

- ข้อนี้ไม่เจอกับตัวนะค่ะแต่เพื่อนบอกมาว่า ต้องยืนเฝ้าพนักงานเวลาตัดผ้าด้วยเพราะบางที่โกงตัดให้ไม่ครบเมตรค่ะ

แม่ค้าขายเสื้อ
- เราเป็นคนที่ชอบใส่เสื้อยืดมากๆ พอดูออกว่าเนื้อแบบไหนดี ไม่ดี แต่และแล้วความซวยก็บังเกิดค่ะ
ไปเจอเสื้อยืดขายส่งในประตูน้ำตลาดล่าง 3 ตัวราคาส่ง ไปจับๆ คลำๆดู เออเนื้อดีจัง เอาๆ
สั่งไป 3 ตัว 3 สี ระหว่างจ่ายตังก็แม่ค้าก็ชวนคุยโน่นนี่เราก็ไม่ได้เอะใจ พอเดินกลับมาขึ้นเรือเปิดถุงดู น้ำตาแทบร่วง ผ้าคนละเนื้อกับที่นางแม่ค้าใจคดเอามาตั้งโชว์!

**อ่านไว้เป็นบทเรียนนะค่ะ เพื่อนๆซื้อของก็ควรเช็คหน้าร้านไปเลยค่ะ ดีชั่วให้รู้กันต่อหน้าไปเลย**




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น